Çözünmüş oksijen (ÇO) içeriği, su ortamlarının kendi kendini temizleme kapasitesini ve genel su kalitesini değerlendirmek için kritik bir parametredir. Çözünmüş oksijen konsantrasyonu, sucul biyolojik toplulukların bileşimini ve dağılımını doğrudan etkiler. Çoğu balık türü için, normal fizyolojik fonksiyonları desteklemek için ÇO seviyeleri 4 mg/L'yi aşmalıdır. Sonuç olarak, çözünmüş oksijen rutinde önemli bir göstergedir.su kalitesi izleme programlarıSuda çözünmüş oksijeni ölçmek için kullanılan temel yöntemler arasında iyodometrik yöntem, elektrokimyasal prob yöntemi, iletkenlik yöntemi ve floresan yöntemi bulunur. Bunlar arasında iyodometrik yöntem, DO ölçümü için geliştirilen ilk standartlaştırılmış tekniktir ve referans (kıyaslama) yöntemi olmaya devam etmektedir. Ancak bu yöntem, nitrit, sülfürler, tiyoüre, hümik asit ve tannik asit gibi indirgeyici maddelerden kaynaklanan önemli girişimlere karşı hassastır. Bu gibi durumlarda, yüksek doğruluğu, minimum girişim oranı, kararlı performansı ve hızlı ölçüm kabiliyeti nedeniyle elektrokimyasal prob yöntemi önerilmektedir ve bu da onu pratik uygulamalarda yaygın olarak benimsenmektedir.
Elektrokimyasal prob yöntemi, oksijen moleküllerinin seçici bir membrandan difüze olması ve çalışma elektrodunda indirgenerek oksijen konsantrasyonuyla orantılı bir difüzyon akımı oluşturması prensibine dayanır. Bu akım ölçülerek, numunedeki çözünmüş oksijen konsantrasyonu doğru bir şekilde belirlenebilir. Bu makale, elektrokimyasal prob yöntemiyle ilişkili operasyonel prosedürlere ve bakım uygulamalarına odaklanarak, cihaz performans özelliklerinin daha iyi anlaşılmasını ve ölçüm doğruluğunu artırmayı amaçlamaktadır.
1. Aletler ve Reaktifler
Birincil cihazlar: çok işlevli su kalitesi analizörü
Reaktifler: çözünmüş oksijenin iyodometrik tayini için gerekli olanlar
2. Çözünmüş Oksijen Ölçerinin Tam Ölçekli Kalibrasyonu
Laboratuvar Yöntemi 1 (Doymuş Hava-Su Yöntemi): 20 °C'lik kontrollü oda sıcaklığında, 2 litrelik bir behere 1 litre ultra saf su koyun. Çözeltiyi 2 saat boyunca sürekli havalandırın, ardından havalandırmayı durdurun ve suyun 30 dakika boyunca stabilize olmasını bekleyin. Kalibrasyonu, probu suya yerleştirip manyetik karıştırıcıyla 500 rpm'de karıştırarak veya elektrodu sulu faz içinde yavaşça hareket ettirerek başlatın. Cihaz arayüzünde "doymuş hava-su kalibrasyonu"nu seçin. Tamamlandığında, tam ölçekli okuma %100'ü göstermelidir.
Laboratuvar Yöntemi 2 (Suya Doymuş Hava Yöntemi): 20°C'de, probun koruyucu kılıfının içindeki süngeri tamamen doyana kadar nemlendirin. Fazla nemi gidermek için elektrot membranının yüzeyini dikkatlice filtre kağıdıyla kurulayın, elektrodu kılıfın içine tekrar yerleştirin ve kalibrasyona başlamadan önce 2 saat dengeye gelmesini bekleyin. Cihaz arayüzünde "suya doymuş hava kalibrasyonu"nu seçin. Tamamlandığında, tam ölçekli okuma genellikle %102,3'e ulaşır. Genellikle, suya doymuş hava yöntemiyle elde edilen sonuçlar, doymuş hava-su yöntemiyle elde edilen sonuçlarla tutarlıdır. Her iki ortamın sonraki ölçümleri genellikle 9,0 mg/L civarında değerler verir.
Saha Kalibrasyonu: Cihaz her kullanımdan önce kalibre edilmelidir. Ortam dış sıcaklıklarının genellikle 20 °C'den fazla sapması göz önüne alındığında, saha kalibrasyonu en iyi, prob kılıfı içindeki suyla doymuş hava yöntemi kullanılarak gerçekleştirilir. Bu yaklaşım kullanılarak kalibre edilen cihazlar, kabul edilebilir sınırlar dahilinde ölçüm hataları gösterir ve saha uygulamaları için uygundur.
3. Sıfır Noktası Kalibrasyonu
0,25 g sodyum sülfit (Na₂SO₃) ve 0,25 g kobalt(II) klorür hekzahidratı (CoCl₂·6H₂O) 250 mL ultra saf suda çözerek oksijensiz bir çözelti hazırlayın. Probu bu çözeltiye daldırın ve hafifçe çalkalayın. Sıfır noktası kalibrasyonunu başlatın ve tamamlandığını onaylamadan önce okumanın sabitlenmesini bekleyin. Otomatik sıfır telafisi ile donatılmış cihazlar manuel sıfır kalibrasyonu gerektirmez.
Gönderi zamanı: 09-12-2025














