TBG-2088S/P Çevrimiçi Bulanıklık Analizörü

Sıvılardaki bulanıklığın bir ölçüsü olan bulanıklık, su kalitesinin basit ve temel bir göstergesi olarak kabul edilmiştir. Onlarca yıldır filtrasyonla üretilenler de dahil olmak üzere içme suyunun izlenmesi için kullanılmıştır. Bulanıklık ölçümü, suda veya diğer sıvı numunelerinde bulunan partikül materyalin yarı-kantitatif varlığını belirlemek için tanımlanmış özelliklere sahip bir ışık huzmesinin kullanılmasını içerir. Işık huzmesine olay ışık huzmesi denir. Suda bulunan materyal, olay ışık huzmesinin dağılmasına neden olur ve bu dağılan ışık, izlenebilir bir kalibrasyon standardına göre algılanır ve miktarı belirlenir. Bir numunede bulunan partikül materyalin miktarı ne kadar yüksekse, olay ışık huzmesinin saçılması o kadar fazla olur ve ortaya çıkan bulanıklık da o kadar yüksek olur.

Tanımlı bir olay ışık kaynağından (genellikle akkor lamba, ışık yayan diyot (LED) veya lazer diyot) geçen bir numunedeki herhangi bir parçacık, numunedeki genel bulanıklığa katkıda bulunabilir. Filtrasyonun amacı, belirli bir numuneden parçacıkları ortadan kaldırmaktır. Filtrasyon sistemleri düzgün bir şekilde çalıştığında ve bir bulanıklık ölçer ile izlendiğinde, efluantın bulanıklığı düşük ve kararlı bir ölçümle karakterize edilecektir. Bazı bulanıklık ölçerler, parçacık boyutlarının ve parçacık sayım seviyelerinin çok düşük olduğu süper temiz sularda daha az etkili hale gelir. Bu düşük seviyelerde duyarlılığı olmayan bulanıklık ölçerler için, bir filtre ihlali sonucu oluşan bulanıklık değişimleri o kadar küçük olabilir ki, cihazın bulanıklık taban gürültüsünden ayırt edilemez hale gelir.

Bu temel gürültünün, içsel enstrüman gürültüsü (elektronik gürültü), enstrümanın kaçak ışığı, örnek gürültüsü ve ışık kaynağının kendisindeki gürültü dahil olmak üzere çeşitli kaynakları vardır. Bu girişimler eklenebilir ve yanlış pozitif bulanıklık tepkilerinin birincil kaynağı haline gelir ve enstrüman algılama sınırını olumsuz etkileyebilir.

Bulanıklık ölçümünde standartlar konusu, kısmen USEPA ve Standart Yöntemler gibi kuruluşlar tarafından raporlama amaçları için yaygın olarak kullanılan ve kabul edilen çeşitli standart türleri ve kısmen de bunlara uygulanan terminoloji veya tanım nedeniyle karmaşıktır. Su ve Atıksu Muayenesi için Standart Yöntemler'in 19. Baskısında, birincil ve ikincil standartların tanımlanmasında açıklık getirilmiştir. Standart Yöntemler, birincil standardı, kullanıcı tarafından izlenebilir ham maddelerden, hassas metodolojiler kullanılarak ve kontrollü çevre koşulları altında hazırlanan bir standart olarak tanımlar. Bulanıklıkta, Formazin tek tanınan gerçek birincil standarttır ve diğer tüm standartlar Formazin'e kadar izlenir. Ayrıca, türbidimetreler için cihaz algoritmaları ve özellikleri bu birincil standart etrafında tasarlanmalıdır.

Standart Yöntemler artık ikincil standartları, bir üreticinin (veya bağımsız bir test kuruluşunun) bir cihaz kullanıcı tarafından hazırlanan Formazin standartlarıyla (birincil standartlar) kalibre edildiğinde elde edilen sonuçlara eşdeğer (belirli sınırlar içinde) cihaz kalibrasyon sonuçları vermek üzere onayladığı standartlar olarak tanımlıyor. Kalibrasyon için uygun olan çeşitli standartlar mevcuttur; bunlar arasında 4.000 NTU Formazin'in ticari stok süspansiyonları, stabilize edilmiş Formazin süspansiyonları (StablCal™ Stabilize Formazin Standartları, StablCal Standartları, StablCal Çözümleri veya StablCal olarak da adlandırılır) ve stiren divinilbenzen kopolimerinin mikrokürelerinin ticari süspansiyonları bulunur.